Latko - marsz marsz latkowski z ziemi czeskiej do Polski

Lipcowa

Hejka,
rany, ja się chyba źle wyraziłam. Latkowi stanęło nie w sensie stania jak u bullterriera, tylko w sensie stania jak u irlanda - czyli w prawidłowym załamaniu powyżej linii głowy. W miejscu załamania małżowina jest sztywna i ładnie kieruje ucho ku przodowi, dzięki czemu Lato wygląda jak terier. Drugie ucho jest jeszcze miękkie, małżowinka faluje i z tej strony Lato wygląda jak sierota.

No tak, kleją, ale chyba wtedy gdy są problemy z ustawieniem/kształtem ucha, lub przy zmianie zębów.
Mam nadzieję, że nas to ominie, stąd pytanie, czy jedno ucho prawidłowo ułożone w wieku 12 tyg. to wynik ok?

zadziorny

Libra

Gratulacje staniętego uchmanta Smile

O drugim się nie wypowiadam, bo się nie znam co, jak i kiedy?

Lipcowa

Ufff. Nadeszła „ta ostatnia niedziela” i Latko powrócił wraz ze mną na łono miasta, po 10 dniach wakacji w lesie. Pobyt był dla niego prawdziwą lekcją życia. Spędzał ze mną 100% czasu, za wyjątkiem chwil gdy zostawał w samochodzie. Las, długie spacery, woda, Dom i własny teren. Bardzo się usamodzielnił, eksplorował, poznawał świat. Choćby na grzybach, gdy ja bez sensu się kręciłam jak… patyk w przeręblu, a on węszył i biegał wokół. Bardzo ładnie się przy okazji trzymając maminej spódnicy (czy tam bojówek). Dwa razy schowałam się za drzewo, gdy uznałam, że oddalił się zbyt daleko i obserwowałam prawdziwą traumę poszukiwania mnie. Przez pięć minut później pilnował się jak przylutowany. Jest nieprawdopodobnie odważny, strzeże mnie, siebie, Domu i swojej ziemi, startując z blekotem. Ucisza się, gdy poproszę i pokażę postawą, że jest ok. Nie jest psem – torpedą, raczej żywym srebrem z tendencją do silnej więzi – sam przychodzi, pakuje się na kolana, szuka fizycznego kontaktu – przeważnie przed snem lub po przebudzeniu. Bardzo delikatny pysk i łapy. W samochodzie jest u siebie, z kotami luzik. Ludzie - na początku z dystansem, potem ok, to samo zwierzęta.
Stworzyliśmy prawdziwą więź. Jestem przewodnikiem, a Latko ani myśli tego podważać. Czasem pyskuje i kłóci się, pacając na przednie łapy, mrużąc chochlikowe oczyska i śmiejąc się całym ryjem – ale oboje wiemy, że to tylko takie krotochwilki. Chwyta niemal w lot o co chodzi, moi Rodzice śmieją się, że tylko gadać ni umi. Zna: siad, pac (waruj), łapa (zgięta), piątka (sztywna), do mnie, stój, puść, fe, kółko (wokół siebie). Pracujemy nad zostawaniem. Zero problemów z czystością.
W ostatnią sobotę był wielki dzień. Pływałam w naszym ulubionym leśnym jeziorku, obserwowałam niepokój Latka na brzegu, a gdy wracałam – nie wytrzymał rozłąki, wszedł do wody na głębokim i dopłynął do mnie. Szaleństwu i radości na brzegu nie było końca. Miał 2 miesiące i 26 dni.
Pobyt w lesie ma też swoje żniwo po powrocie do miasta:
- Latko o wiele lepiej i spokojniej chodzi na smyczy,
- nabrał na tyle pewności siebie, że już nie obawia się huku aut na ruchliwej ulicy, lub tramwajów, co sprawiało mu problem przed wyjazdem,
- bardzo ładnie się mnie trzyma,
- nie zwraca uwagi na kosiarki, pilarki, sprzęty drogowe, rowery etc.
Jedynym minusem jest większa ochota podbiegania do ludzi i zwierząt, czyli tego, od czego był odcięty. Mamy plany silniejszej socjalizacji z psami, bo tu widzę braki pourlopowe.
Wnioski? Spodziewałam się, że będzie czadersko, ale teraz już wiem, że irland Latko to najwspanialszy szczenior świata! Alleluja!

Parę zdjęć z wywczasów.

To nie szyja, to szyjsko!

Grillował, palił, niszczył, ludziska chowali się po chatach i ziemiankach, a ptaki przewracały się w locie na plecy i zawracały na widok mocy Wszechwładnego...

Przyjechał też niewolnik, który służył Panu Latku za materac, termofor i przytulacz.

Niestety szybko wyjechał i księciunio musiał sobie sam szukać termoforka zastępczego...

Za to inna niewolnica - Babunia przywiozła specjalnie dla pieseła dywanik, (który Pańcia określiła mianem potworka) żeby szlachetne pazurki się nie ślizgały, a czcigodny brzuszek mógł leżeć na mięntkim.

Oraz nie mogę się powstrzymać - wczoraj wieczornym spacerem Latko wytropił jeża. Nie znalazł, na natknął się, nie wpadł w niego nosem, tylko kluczył, łaził, węszył, szedł po splątanej nitce tropu, by na jej końcu znaleźć Zwierza.

O Jeżu.... Wink

Victorka

No i co z tym jeżem?
W ogóle co u Latka? Laughing

BeeM

Bardzo fajny i prześliczny psiak. Mogłabym mieć takiego też Ach

Jest cudny, ma oczki, nos i buzię takie jakie uwielbiam, jak erdelki.
One wymagają mniej zajmowania się ich sierścią niż erdele?
Tez trzeba je tak systematycznie trymować?