Stefcia - niby foksik :)

frauka

Też nie lubię chrzęstu pod stopami bo czy zima czy lato biegam po domu boso. Powiedzcie to mojemu kotu, który wychodzi z kuwety razem z piachem Guy with axe

Żebym nie wiem jak obłożyła kuwetę matami to i tak zawsze coś wyniesie a ja non stop pomykam ze szczotą.

W sumie to przy domu Stefa była już prawie czysta a przynajmniej zaczęła odzyskiwać swój kolor i gdyby nie wiedza, że się w tym zbożu w czymś tarzała i gdyby nie fakt, że śpi potem z nami w łóżku, to by ją prysznic ominął Smile

Talviszon

frauka

Poradźcie co zrobić, żeby ją bardziej usamodzielnić i ode mnie odzwyczaić.
Chodzi za mną krok w krok. Nie mogę jej zostawić samej w domu bo jest pisk, szczekanie, wycie i drapanie. Po mieszkaniu wszędzie za mną chodzi. Wieczorem spać idzie dopiero jak ja się położę. Wtedy przychodzi do łóżka, przytula się do mojej nogi i z westchnieniem ulgi zasypia. Wcześniej jak jest śpiąca to chodzi za mną jak zombi ale spać nie pójdzie, mimo iż np mąż już śpi.

Jak ją przywiozłam myslałam, że popiszczy sobie w kuchni (jak moja Sonia kiedyś) i zaśnie ale dała taki koncert z wyciem, że musiałam ją wziąć do łóżka bo inaczej sąsiedzi by policję wezwali Wink

Na podwórku jak coś ją zaniepokoi np szczekanie psa to od razu biegnie do mnie i próbuje wskoczyć mi na ręce.

Żeby wyjść z domu muszę ją podrzucać do rodziców. Czasem czuję się jak więzień.
Nie jest to mój pierwszy pies, nigdy nie miałam takich doświadczeń. Sad

mamba

frauka

Rozejrzę się za tym żwirkiem.

A co do Stefy to dodam, że nie działają na nią żadne kongi ani kości, smakołyki i inne cuda wianki. Wyje pod drzwiami non stop. Po moim powrocie leci po smakołyk.

mamba

Frauka, na moją też nic nie działa jak wychodzę. Wszystkie zabawki, smakołyki i gryzaki leżą nie ruszona. Ale ruda sporadycznie płacze. Mam nadzieję, że kiedyś się opamięta babsko Smile

aaaa...jedyne czym się najchętniej zajmuje pod moją nieobecność, to wszystko co wiklinowe...rozdrabnia w mig Twisted Evil

no i skórki królików/nutrii... Taką mam niunię zdolną Very Happy

Libra

Frauka, może dobrze by było porozmawiać z jakims doświadczonym behawiorystą, czy szkoleniowcem. Stefcia jeszcze jest na tyle mała, że można niektóre rzeczy wyprostować w jej zachowaniu.
Najlepiej w tej chwili ćwiczyć "wychodzenie" krótkodystansowe. Wychodzisz często na chwilę, ale nie witasz się z psem i ignorujesz jej powitania.
U nas przydała się komenda "zostań", wyuczona w psim przedszkolu.
Teraz jak wychodzę , to nie żegnam się z psami, po prostu wychodzę nie zwracając uwagi na nie. Jedynie kiedy Felek próbuje się przepchnąć pod nogami, bo myśli, że razem wychodzimy, to właśnie mówię zostań. Siada na posłaniu i wie , ze idę bez niego.

zadziorny

mamba

Aleksandra Bobrowska

Frauka ja z Giną tez ćwiczyłam zostawanie od krótkich zniknieć, np łazience czy kuchni i zawsze komenda zostań. Żadnych pożegnań ani scen- moje wyjście ma być normalne, bez sensacji.
Potem tak samo wychodziłam ze śmieciami, potem do sklepu i coraz to dłużej. Po powrocie nagroda,że była grzeczna Potem na 2 godziny, potem 3, ale już na do widzenia zostawiałam jej żwacza- którego odtąd kawałeczek dostaje tylko, jak wychodzę do pracy. spokojnie, bez płaczu i zniszczeń wytrzymuje już 6 godzin( bez płaczu to teraz, od tygodnia, wcześniej trochę zawodziła- sąsiadka pod nami też miała otwarte okno i za zadanie słuchać, ile płacze).
Teraz- rano, jak widzi ,ze szykuję buty, torbe, siatkę, to już bardziej jest zajęta tym, żeby wreszcie żwacza dostać, niż mną, a jak dostaje, to taniec, podrzucanie nim, a ja zamykam drzwi jej pokoju i wychodzę.

frauka

U mnie to nie jest takie proste. Nie mam jej za co nagradzać bo mogę powtarzać do znudzenia zostań i w momencie zamknięcia drzwi już jest płacz. Nagrody, gryzaki itp to ona ma w tym momencie w głębokim poważaniu.

Na filmikach ze szczeniakami widziałam, że była bardzo przywiązana do matki. Siostra też wiedząc że Stefa idzie do mnie bardziej się nią zajmowała.
Może tu jest problem.

Chyba zacznę ją bardziej ignorować co będzie trudne bo jak spojrzy na mnie tymi ciemnymi guziczkami to mi serce mięknie.

Jak dotąd z żadnym psem nie miałam tego problemu. Żaden szczeniak pierwszej nocy nie dał takiego koncertu jak Stefa. Gdybym pozwoliła jej wyć to bym miała zaraz policję w domu
Laughing

Aleksandra Bobrowska

A może jak zaczyna wyc, to wyczekaj za drzwiami i wchodź dopiero, jak na moment pzrestanie- wtedy nagroda za uciszenie się.

equitana

Aleksandra Bobrowska

Equitana masz rację- to byłby lepszy początek nauki zostawania dla małego wrzaskuna, który sie nakręca. Ja tez chcialam kupic taką bramkę do drzwi, ale nie udalo mi sie znaleźć na rozmiar moich drzwi, czyli 1metr szerokosci. a potem okazalo sie,że bramka nie jest niezbędna, bo Gina nauczyla sie zostawać po drugiej stronie drzwi.

Serdelka · Dołączył: 12 Gru 2013 Posty: 95 Przeczytał: 0 tematów

Frauka, zasada jest taka, że od samego początku trzeba wracać do psa tylko wtedy, kiedy jest spokojny. Nie można mu pobłażać na początku, bo jak pies zapamięta, że przyszłaś do niego, kiedy wył to następnym razem będzie wył do skutku. Na początku trzeba unikać sytuacji, w których jest wiadomo, że pies nie będzie mógł wyć, a jest to prawdopodobne, że tak będzie. Ja np. nauczona doświadczeniem mojego poprzedniego psa, kilka pierwszych dni spałam z Pikselem w pokoju z otwartymi dzwiami, a legowisko miał w przedpokoju. Dopiero potem, kiedy nauczyłam go partiami wychodzenia w ciągu dnia, mogłam pozostawiać go na noc w przedpokoju (żeby nic nie poniszczył, co miał w zwyczaju Wink

). Oprócz tego radzę Ci zainstalować bramki, żeby nie było konieczności powrotu do psa, dlatego, że drapie w drzwi. Moim zdaniem nie jest też dobre zostawianie psu jedzenia przed wyjściem, bo wtedy kojarzy sobie swojego pana jako kogoś "wspaniałego" i jeszcze bardziej mu przykro;) Najlepiej jakiś czas przed wyjściem nie okazywać większych czułości, a po powrocie przywitać się spokojnie, mało wylewnie. Dobrze przy wychodzeniu wydać jakąś komendę, typu "zostań".
Jeśli Twoja Frauka jest już przyzwyczajona do takiego nawoływania, kiedy jest bez Ciebie to będzie to trudniej wyplewić, ale lepiej teraz niż za kilka miesięcy. Ja nie widzę innego sposobu jak zamontowanie bramki, zmęczenie psa, potem jeszcze jakiś czas z nim pobycie, żeby się uspokoił, a potem wyjście i wrócenie dopiero wtedy kiedy się uspokoi. Nawet jeśli miałoby to trwać 3 godziny;) Jeśli zobaczy, że nic nie wskóra to potem będzie już coraz łatwiej. Najważniejsza konsekwencja, powodzenia Smile