Posiadacze gryzoni na terierkowo

Wellun

Czy są posiadacze gryzoni lub innych zwierząt na terierkowie? Myślę że tak

W takim razie powiedzmy coś o swoich gryzoniach. Ja mam chomika Gapcia przedstawiciel rasy dżungarski. A wy jakie macie gryzonie?

Klaudia945

Hmmm posiadam jednego chomika a właściwie chomiczkę o okropnym charakterze przez co nawet jej nie nazwałam. Ona nienawidzi kontaktu z człowiekiem raczej.... Chcąc wziąć ją na ręce nie da się bo od razu wyskakuje albo może spróbować ugryźć. Pierwszy raz mam takiego nieoswojonego chomika a miałam ich już trochę.

Riven

A osoby które nie posiadają gryzoni też mogą się wypowiedzieć ?

Yoshka

To i ja się dołączę, gdyż posiadam 8 myszoskoczków Smile

Ja kogoś to interesuje, to załączam link fo gerbilowego forum (są zdjęcia i takie tam Wink

)
[link widoczny dla zalogowanych]

Klaudia945

Kurcze nie wiedziałam że myszoskoczki są takie ładne Very Happy

Mój chomik niestety umarł ze starości ;/ Chciałabym jakiegoś gryzonia i pomimo ogromnej pokusy wstrzymuje się i mówię NIE Wink

Może kiedyś....

Yoshka

ojej... smutno :/
Myszoskoczki są ładne o ile nie są zabiedzone, a w zoologach niestety przeważnie takie tylko bywają. I są bardziej towarzyskie niż chomiki. Przychodzą na zawołanie, wchodzą na łapkę, niektóre pieszczochy można położyć na kolankach i głaskać godzinami Smile

Kati

Ja niestety nie mam gryzoni, ale kiedyś miałam.
Pierwszy był chomik - Elfik. Był uroczy, bardzo grzeczny, nie gryzł, nie uciekał. Jak wypuszczałam go z klatki to biegał tylko po fotelu.
Druga była świnka morska - Mysia Pysia. Moja mama wygrała ją na loterii na dożynkach. Very Happy

Super był ten prosiaczek. Ona była czujniejsza od psa - jak wchodziłam do mieszkania to ona od razu pierwsza zaczynała kwiczeć, dopiero potem pies się budził i szedł sprawdzić, kto przyszedł. Laughing

Z moim poprzednim psem (amstaffem) się uwielbiali. Świnka biegała po łóżku, a pies przy łóżku i tyrpał ją nosem, albo lizał.
Trzeci i ostatni był szczurek Parszywek - najwspanialszy gryzoń. Parszywek został znaleziony (a w zasadzie to sam się znalazł) na śmietniku. Szczur wybiegł psu pod łapy, ja się wystraszyłam, ale skoro nikt nic sobie nie zrobił to musiało być coś nie tak. Jakoś udało mi sie szczura złapać. na początku się go bałam, ale potem zobaczyłam, że jak wsadzę mu palec to klatki to nie gryzie. Szczurek okazał sie oswojony. Niestety okazało się, że ma na skórze jakieś pasożyty, które przeniosły się na psa. Na szczęście szybko sobie z tym poradziliśmy. Parszywek był niezwykle inteligentny, zawsze znalazł drogę do klatki, wynosiłam go w różne miejsca. reagował na wołanie. Z psem sie nie nawidzili, chociaż ich pierwsze spotkanie przebiegło pozytywnie. Szczurek zawsze atakował psi nos przystawiony do prętów klatki. A pies sobie na to nie pozwalał.

Gdybym teraz miała warunki i więcej czasu to na pewno zdecydowałabym sie na szczurka.

Klaudia945

No ja właśnie może chciałabym szczurka ale jakoś na razie się powstrzymuję...Wiadomo na takiego malutkiego zwierzaka też trzeba mieć czas. Całe sprzątanie, karmienie, zabawa, nie można o tym zapomnieć. Jest to małe zwierzątko ale potrzebujące duuużo uwagi.

A szczurka chciałabym dlatego bo emm jakby to powiedzieć....ma większy iloraz inteligencji od chomika Smile

Bez obrazy dla miłośników chomików! Smile

Zaintrygował mnie też teraz ten myszoskoczek...

Irish

Chomik syryjski - Zgryzek. Mój pierwszy Syryjczyk od 20 lat. W międzyczasie miałem mysie skoczki Smile

, myszy (kilka miotów własnych), chomik dżungarskie (1 miot własny). Najmilej wspominam mojego pierwszego dżungara - Słupka. kupiłem go pomiędzy zajęciami na ŚlAM-ie i zabrałem go ze sobą na fizjologię. Nie podobało mu się w fartuchu więc mi tam zaczął skrzeczeć. I tak dziwnie się na mnie wykładowca patrzył wtedy Smile

było fajnie...

Loca

oj ja gryzoni i w ogóle zwierzaków miałam mnóstwo - łatwiej powiedzieć, czego nie miałam Wink

obecnie moja córka ma świnkę morską Wink

Daktyl

Ja co prawda nie gryzonie, ale muszę wspomnieć o moich ukochanych królikach Smile

Pierwsza była Ciapula (Ciapek Wink

) - wtedy jeszcze nic o królikach nie wiedziałam, Ciapulka siedziała w małej klatce, była wypuszczana na góra 2 godziny dziennie, nieprawidłowa dieta itd. Była straszną zadziorą, blizny po niej mam do dzisiaj Smile

Jednak to było moje malutkie słoneczko, pierwszy ukochany zwierzak. Rok przed jej śmiercią (miała wtedy 3 latka) trafiłam na forum królicze i wszystko zaczęło się zmieniać Smile

Dieta, zagroda zamiast klatki, później sterylka (dzięki której się uspokoiła i nie była już agresywna), w końcu pojawił się w moim domu Jasper - królik z ulicy Smile

Na początku z Ciapulą się nienawidzili, Ciapula wpadła w szał. Jednak wykastrowałam Jaspera, po jakichś 2 miesiącach zaczęłam zaprzyjaźnianie no i się udało Smile

Były nierozłączne, mogłam na nie patrzeć godzinami.
Niestety po pół roku sielanki musiałam Ciapulkę uśpić... Przeżyłam to okropnie, wpadłam w taką depresję, że rodzice wysyłali mnie do psychologa, bo się o mnie bali. Byłam moim pierwszym zwierzakiem, najukochańszym.
Jasper nie przeżył tego wcale lepiej ode mnie, przestał jeść, stał się apatyczny... Nie wiedziałam co mam robić, on zawsze stronił od ludzi, nigdy nie udało mi się go do końca oswoić, a bez swojej towarzyszki było jeszcze gorzej, tym bardziej że ja sama nie byłam w najlepszej formie.
Tak się stało, że przeglądałam króliki do adopcji i ją zobaczyłam... Petunia, z poznańskiego schroniska... Kropka w kropkę jak Ciapula. Decyzja została podjęta szybko, Milka (zmieniłam jej imię) przyjechała do mnie w sierpniu 2 lata temu z Poznania. Była już po sterylce, szybko dogadali się z Jasperem.
Ja się w niej zakochałam, znalazłam pocieszenie i ukojenie w bólu po Ciapuli (odeszła w czerwcu), Milkunia jest do niej podobna nie tylko z wyglądu, ale i z charakteru, bardzo mądra i rezolutna panienka. Nie wyobrażam sobie w tym momencie życia bez niej, nasza więź jest niesamowita, kocham tego diabełka z całego serca i decyzja o jej adopcji była najlepszą, jaką mogłam podjąć. Ma takie mądre spojrzenie, niesamowite. Potrafi szereg sztuczek - podaje łapkę, waruje, wskakuje na wskazane przeze mnie miejsce, prosi itd.
Z Jasperem byli zgranym duetem, niestety tylko do maja zeszłego roku, kiedy to musiałam go uśpić po tygodniowej walce o jego życie. Rak go zjadł.
I powtórka - Milka osowiała, smutna. Jednak na następnego królika zdecydowałam się dopiero w październiku zeszłego roku.
I tak przyjechał z Krakowa do nas Łatek - troszkę podobny do Milki uszak. Głupiutki, niesforny i przy tym uroczy. Niestety między nimi nie ma już tej wielkiej przyjaźni, jak było z Jasperem, Łatek nie potrafi żyć z w stadzie, czasami jest ok, a czasami goni Milkę, odgania ja od jedzenie, gryzie. Szkoda, bo myślałam, że będzie wielka przyjaźń.
No i mam w domu obecnie takie dwa stworki - i życia sobie bez nich nie wyobrażam Smile

Czasami oczywiście mam na nie nerwy (szczególnie na Łatka), ale kocham te szkraby bardzo mocno Smile

Dlatego niech no mój przyszły foks je tknie, a będzie miał przekichane hihi Wink

Matko, ale wywód mi wyszedł, może ktoś się przez niego przebije Wink

nitencja

a fotki ?

Daktyl

No jasne, już daję Smile

Ciapulka:

Jasper:

Ciapula z Jasperem:

Daktyl

I Milka:

Podaje łapkę Smile

Z Jasperem:

Daktyl

Na końcu zbój Łatek: