psy ze schroniska czy rasowe?

Tiegan5

nie chodzi o adopcję
Czy to prawda, że:
1.psy ze schroniska są wierniejsze i bardziej starają się odwdzięczyć właścicielowi za wszystko co dla nich robi niż rasowe?
2.kundelki są mądrzejsze i odporniejsze na różne choroby, dodatkowo są też bardziej wytrzymałe?
3.czy biorąc psa z hodowli nie pomagasz mu, bo i tak ma tam dobrze?
4.czasem na ulicach psy sprzedają zwykli ludzie. często takie psy leżą w kartonowych pudłach na ziemi i są męczone. warto brać takiego psa? bo słyszałam, że często ci ludzie kłamią co do rasy i czytałam gdzieś, że jeśli będzie się kupować psy od takich ludzi to wcale się im nie pomaga, bo ci ludzie widzą wtedy, że to im się opłaca i nadal je męczą trzymając w pudłach jeden na drugim w upale lub mrozie. ale to na jakimś innym forum przeczytałam i chciałabym się dowiedzieć, czy tak jest na prawdę.

Przepraszam.. trochę się rozpisałam, ale zawsze byłam ciekawa takich rzeczy |D bo ja mam kundelka, a zachowuje się jak rasowy pies <DDD

Zdjęcia z nudów Neutral

Ale nie moje c:

coztego · Gość

zadziorny

Nic dodać, nic ująć. Coztego wszystko dokładnie opisała Cool

BiP

Loca

whitewestie

awangarda

Coztego pięknie napisała...
Ale czuję potrzebę, więc dodam, (choć zabrzmi to banalnie) że warto posłuchać głosu serca. Ja poszłam do schroniska i gdy tylko zobaczyłam Rudego od razu wiedziałam, że to mój idealny pies. Gdy zdecydowaliśmy się na drugiego psa (a zajęło nam to jakieś pół roku) długo szukałam, aż dwa tygodnie temu trafiłam na tego "kolejnego". Był to pies w typie wyżła niemieckiego. Obserwowałam, jakie ma cechy swojej domniemanej rasy i coraz lepiej potrafię przewidzieć jego reakcje. Postanowiliśmy zaryzykować i teraz Major jest naszym nowym domownikiem.
Ale mniejsza o to - chciałam powiedzieć, że największe znaczenie ma dla mnie dopasowanie charakteru i temperamentu psa do naszego trybu życia, zgodność psów ze sobą, to czy będę w stanie nad nimi zapanować... Sprawą drugorzędną jest pochodzenie. Warto "obliczyć" swoje siły i podjąć decyzję ile pracy będę w stanie "włożyć" w ułożenie psa (czy wychowam szczenię, czy może adoptuję dorosłego psa i będę przywracać go do życia w społeczności), zastanowić się, który pies spełni moje oczekiwania. U mnie taki "psioplan" zadziałał i jestem szczęśliwa z moimi znajdami...

[link widoczny dla zalogowanych]

Uploaded with [link widoczny dla zalogowanych]

Bo każdy pies jest inny. Rudy od razu "zakochał się" we mnie i potwierdził mit o wierności psa ze schronu. Natomiast u Majora wciąż widzę smutek w oczach (jest już z nami 2 tyg.) - musi upłynąć trochę czasu nim pokocha nas tak jak Rudy...
Co do zdrowia - Rudy jest krzyżówką i ma alergię pokarmową, Major jest w typie rasy i (TFU, TFU) na razie zdrowy. Na marginesie - podejrzewam, że pochodzi właśnie z takiego kartonu...
Jeśli będę w przyszłości wybierać psa to tylko z (prawdziwej, nigdy psudo) hodowli albo ze schroniska.

Maltrek · Dołączył: 17 Sie 2011 Posty: 5 Przeczytał: 0 tematów

Hej
Mój sąsiad wziął właśnie psa ze schroniska. Nie może się nadziwić, jak pies potrafi być miły, ciepły i przyjazny. Uwierz, że miał w swoim życiu już trochę czworonogów pod opieką, ale nigdy nie trafił mu się jeszcze taki kochany egzemplarz. Nie wiem, jak sprawa ma się u innych, ale w tym wypadku, pies ze schroniska rzeczywiście okazał się być idealny.

Co do większej wytrzymałości psów nierasowych, to akurat po części prawda. W hodowlach mamy do czynienia z cześciowo zamkniętym kręgiem genów, stąd istnieje możliwość przekazywania tych samych mutacji itp.