Stoliczek poezji

OMM

Widzę, że tutaj twórczość obrazowa
a ja chciałam sobie gdzieś zostawić kilka słów, pochwalić się przy tym.

Chciałabym

Chciałabym odpocząć
leniwie duszę wyciągnąć
ziewnąć szeroko
i zasnąć na czas dłuższy
niż chwilka.
Gdyby ktoś był łaskaw
na klucz zamknąć drzwi
mojej rzeczywistości,
lub zastąpić mnie
przez jeden mały moment.
Cały ten kołowrót codzienny
zatrzymać w biegu,
położyć palec na ustach
"ciii, ona śpi" powiedzieć,
przykryć mnie pledem
ze snu lekkiego.
Byłabym wdzięczna...

wiersz by OMM

Anisha

OMM, super! Super

Bardzo mi się podoba!

OMM

Dziękuję, to bardzo miłe Smile

Oczywiście jest ich dużo, dużo więcej:)

ibolya

OMM to wstaw jeszcze jakies. Podziel sie, my tez chcemy poczytac. Wiem, ze Twoje wiersze sa piekne. Wstaw wiecej, pliiizz prayer

Gość

Prosimy!

OMM

Jejku, wstawię jeszcze kilka ale nie mogę zaśmiecać tego wątku:)

Dziękuję Wam, to budujące Very Happy

Anioł w słoiku

Wleciał nocą do słoja anioł
żeby się schować.
Sądził, że to kieszonka Boga.
Przycupnął i zasnął
zmęczony podróżą.

Ktoś zakręcił słój.
Ktoś zaświecił dniem.
Ktoś wyśmiał
bo anioł nagi,
bo anioł zdziwiony,
bo taki głupi,
bo taki naiwny.

Tak wielu się śmiało...
Jeden otworzył słój.

Anioł zostawił mu
piórko na pamiątkę
ten naiwny,
ten głupi,
ten nagi,
był zdziwiony.

Tak wielu się teraz śmiało...

Dzika kobieta

Dzika kobieta
starsza od świata
matka mej duszy
siostra prastarej mądrości
cierpliwie czeka
drzemiąc w podświadomości
by w jednej chwili
właściwym słowem
otworzyć mi drzwi.
A tam spotkam siebie
bogatą w dobre instynkty
i twórczą mocą wrażliwa.
Dzikość swoją prastarą
przywitam radośnie by
już na zawsze zrozumieć
płacz wilka o świcie
i taniec dzikiej kobiety
we mnie.

wiersze by OMM

Gość

Śliczne!

OMM, nic nie zaśmiecasz, to wątek przeznaczony właśnie po to, aby się podzielić tym, co się samemu stworzyło. Wstawiaj swoje wiersze, w każdym z nich jest cząstka Ciebie

OMM

Ali mów mi tak jeszcze Smile

Tak naprawdę, to powinnam się w pas Ibloi kłaniać, bo to Ona mnie wyciągnęła z szuflady.

Kto?

Ktoś wylał mnie w formę byle jaką, dziurawą.
Wygrzał w piecyku za krótko, oszczędnie.
Tchnął we mnie życie, naiwne, kulawe.
Dołożył gratis wartości nadrzędne.
I współczuł czasami, gdy życie kopało.
I głaskał często, zmęczone sny moje.
I gładził me zmarszczki po strachu,
wlewając ciszę w duszy pokoje.
Wyrzuty sumienia, że stworzył kalekę,
zagłuszył śpiewem aniołów nad polem.
I głupio wierzył, że mogę pokonać
ograniczenia nie tylko swoje.
Gdy księżyc swym blaskiem mnie w drogę wyprawił
bezpiecznie śnił sen o moim zbawieniu,
spokojny, że tak dobrze się bawił,
w tym jednym niedoskonałym wcieleniu.

wiersz by OMM

Gość

No powiem Ci, że dostałam gęsiej skórki czytając ten ostatni wiersz. Niby nie bardzo optymistyczny, ale... ale ja też mocno i wcale nie głupio wierzę w ten jeden fragment:

OMM

Byłam pewna, że wierzysz, mimo wszystko... Smile

Gość

OMM, tu nie ma miejsca na "mimo wszystko"! Ja po prostu w to mocno wierzę! Bardzo mocno! Ja będę wierzyć, a Twoim zadaniem jest mieć pewność. Zobaczysz, doczekasz się końca koszmaru Cool

OMM

A może ktoś jeszcze wyjdzie z szuflady?

Dobranoc

Schowałam się za nocą,
zgasiłam księżycową lampkę.

Droga do łóżka wcale nie jest mleczna,
ale przykryję się snem gwiaździstym
i zapomnę o dzisiaj jak o sennej marze.

Dobranoc mówię i ugniatam
pod poduszką z chmur swe marzenia.

Kłądąc policzek na Obłoku Magellana
patrzę
jak zasypia świat.

Dobranoc.

wiersz by OMM

Gość

OMM, ślicznie i przejmująco piszesz. A możesz napisać wiersz o tym, co będziesz robiła, gdzie pojedziesz, gdy nadejdzie ranek, gdy się obudzisz i wyjdziesz spod tego gwiaździstego snu? I napisz coś o tych marzeniach ugniecionych pod poduszką z chmur. Może jak ujrzą światło dzienne, to zaczną się spełniać...?

Anisha

Hanik · Gość

OMM

Piękne.
Fajnie gdyby powstał stolik poety Very Happy