Jak to jest mieć dwa psy?

Wermont

no właśnie to miała na myśli magicnesca Wink

jak powiedziała mi, że Salmie towarzystwo Malutkiej pomogło... Salmę szkoliłam i podobno tym troszkę popsułam psa, bo jest za grzeczna na westa Wink

a przy Małej znowu z niej westowe wariactwo zaczęło czasami wychodzić Smile

więc to znowu argument na "tak"...
oj, nie zazdroszczę Ci próby podjęcia takiej decyzji...

Khola

też sobie nie zazdroszczę...
myślę intensywnie od piątku, właściwie cały czas - serce i dusza mówią jedno a rozum drugie.... Mad

jeszcze mnie na szczęście TZ powstrzymuje, właśnie tym argumentem że za wcześnie, że drugi pies tak, ale jeszcze nie teraz... Sama o tym wiem tylko co z tego jak właśnie ona jest taka moja???
Dziecko mi za to zupełnie nie pomaga, bo młody się zobowiązał, że skoro ja wystawiam Kholusię to on wziąłby na siebie wystawianie drugiej dziewczynki...
Jeszcze mam nadzieję, ze jak następnym razem się natknę na spacerku na "pońciaki" (łazimy po tych samych polach,a oni dziś wracają z wyjazdu) to usłyszę ze już jakiś domek zdecydował się na malutką i z ciężkim sercem odetchnę Crying or Very sad

asher · Gość

Khola, chyba przepadłaś Very Happy

Bierz! Najwyżej za 10 lat będziesz sobie pluła w brodę Wink

Tilia

pisałam o pieniądzach, bo sama niestety miałam kilka takuch sytuacji, że towarzystwo zachorowało mi gromadnie Sad

bo wiadomo- koszty codzienne, konieczne, karma, szczepienia, te podstawowe da się jakoś wyregulować na poziomie nam odpowiadającym np- jedzenie hurtowo z kimś na spółkę, a koszta luksusowe (wystawy, gadżety) ponosić kiedy się na to ma pieniądze

my mieliśmy taki miesiąc, kiedy okazało się że jedna z suk ma chore serce- no i doszło 300 zł miesięcznie na same obowiązkowe leki, do tego badania; no więc zakup leków, dwa razy badania (wizyta, echo, rtg, krew)- te badania przekroczyły 500 zł, wtedy też druga suka musiała iść na zabieg (wycinanie listwy mlecznej, miała powikłania), no i zaraz potem któraś złapała jakiegoś wirola czy bakterię a trzy pozostałe się od niej po kolei pozarażały...

starzenie... też prawda, ale miałam podobną różnicę u deerhoundek- 1,5roku i uważam tamten układ za idealny! starsza już mądrzejsza, ułożona, a jednocześnie jeszcze mocno zabawowa, młoda patrzyła na nią jak w obraz. No i skończył się układ jak starsza, wcale jeszcze nie stara zachorowała nagle i straciliśmy ją... teraz między Szarymi jest 5 lat różnicy i uważam że to za dużo.

a wracając do PONki to wcale się nie dziwię że masz dylemat- małe PONięta są cudne i z wyglądu z tym śmiesznym szczeniakowym owłosieniem i z charakteru takie radosne i słodkie!

Wermont

asher · Gość

ania-s

Khola - nawet nie wiesz jak ja Ciebie doskonale rozumiem.... z tym, że u mnie to jeszcze wieksze "szaleństwo" bo ja juz mam swój ukochany najfajniejszy i najlepszy na świecie duecik biało-czarny, ale od kwietnia, kiedy po raz pierwszy zobaczyłam softa to tak mnie poraziło, że nie mogę przestac marzyć o tym aby jak najszybciej dołączył do mojego stadka....(bo 3 psy to już wg mnie stadko jest...)
I tak co kilka miesięcy mam gwałtowny napad "choroby" że już teraz, natychmiast, w tej chwili i ani dnia więcej nie będę mogła wytrzymać...
właśnie kilka dni temu miałam taki "atak" ale po kolejnej rozmowie z Benneviami ( Heart

) ochłonęłam trochę i znów jestem gotowa czekać do wiosny Rolling Eyes

(ale tak między nami to wcale nie jestem pewna czy wytrzymam do wiosny, szczególnie po wystawie w Poznaniu gdzie spotkam wszystkie Wasze sofcie śliczności....)
To trudna sprawa, ciężko komus doradzać ale myślę, że warto sobie zostawić kilka dni na opadnięcie emocji, bo widząc cudnego malucha człowiekowi wyłącza się chyba jakaś komórka z rozsądkiem....

Evelynka

Mnie trzyma tylko i wyłącznie kwestia finansowa, też mieszkam na 30 metrach a alex ma 20 miesięcy. Bierz małą Very Happy

coztego · Gość

Khola

Tilia

asher, z patrzeniem we mnie jak w obraz przy deerhoundach nigdy nie miałam problemów Cool

to są takie psy (przynajmniej moje), że trzeba się starać raczej w drugą stronę, żeby się oddaliły od ukochanego człowieka; z tamtymi dwoma i posłuszeństwo ćwiczyłyśmy i inne psie sporty, i odwoływalne były nawet od kota czy sarny (!). No i biegać mogły razem na spacerach, treningach i zawodach, a to jak wiadomo jest dla charta niezmiernie istotne. Miały podobne potrzeby i kondycję i rozumiały się wyśmienicie. Teraz mam problem, bo Druśka starsza, wygłupiać się za bardzo nie chce a i zdrowie i kondycja nie ta. Heśka w pełni sił i szalona, męczy ją, bo nie może zrozumieć że ktoś biegać już tyle nie chce, siłować się i ścigać. Na treningach też raczej biegają osobno, bo młoda dużo szybsza.

Khola

coztego

wiem. Staram się być rozsądna. Rolling Eyes

choć średnio mi to wychodzi.

myślę od piątku praktycznie cały czas - w pracy, przy garach, pod prysznicem, w kościele Embarassed

, nie mówiąc juz o spacerach - chociaż na spacerach to nienajlepszy pomysł, bo Khola uznaje spacer za naprawdę udany dopiero wtedy, gdy spotkamy jakiegoś znajomego burka i mogą się pościgać. Ze mną niestety ściganie nie wchodzi w grę, bo nie umiem tak szybko biegać i nie umiem robić takich ostrych zakrętów - więc ukochana zabawa w "odbierz mi patyczka" odpada Sad

co prawda można pobawić się w aportowanie czy przeciąganie, ale dla mojej suni to jedynie częściowo udany spacer...
dlatego też tak trudno mi być rozsądną jeśli chodzi o PONiątko!