Nadprodukcja psów rasowych

ewa_bedli · Dołączył: 29 Wrz 2009 Posty: 654 Przeczytał: 0 tematów

ale bzdury, Shocked

to po co w ogóle dalej hodować psy??? Prawdziwi hodowcy dbają aby ich psy były nie tylko piękne, ale zdatne do pracy, do której były stworzone. A próby, testy psychiczne, konkursy itp to przeszkoda do zarabiania pieniedzy dla producentów szczeniąt, a nie miłośników i fascynatów rasy , a może niech zniosą obowiązek wystawiania na wystawach( bo przeglądy hodowlane już znieśli) tak jak np. we Francji - i produkujmy pety

parsonek

herba

machagony

ale tak naprawdę powiedzcie jaki procent ludzi chce się w dzisiejszym świecie czynnie udzielać w zawodach, brać udział w polowaniach. Mam rasę myśliwską, ale co do polowań mam własne zdanie, którym się tu z Wami nie podzielę Very Happy

i świadomie pasji myśliwskiej w moich psach nie rozwijam. Oczywiście predyspozycje tej rasy widać i zawsze można nad tym pracować. Dla mnie priorytet to psy zdrowe i zrównoważone, bo dziś pies to przede wszystkim pies towarzysz, który ma się znaleźć w dość przepełnionym świecie. Pies z ogromną pasją do pracy może sprawiać problemy wychowawcze. I właśnie dzięki pracy hodowców teriery irlandzkie
dziś nie są już czerwonymi diabłami co chyba większość ich posiadaczy cieszy.

magnitudo

parsonek

herba

Szczeniaki po czempionach lepiej się sprzedają i drożej kosztują, ....Więc będziefajnie gdy do hodowli będą dopuszczane psy o charakterze adekwatnym do wzorca rasy.
AT reklamowane ostatnio jako doskonale psy rodzinne i dla osób aktywnych(dobrze jeśli ta aktywność jest pojmowana właściwie przez osobę kupującą psa), tylko co taki serdel ma ze swoim temperamentem na kanapie zrobić? No i ląduje taki boga-ducha winny pies w schronisku.

Swoją drogą trafiła mi się sucz o zapale myśliwskim, która aportowanie i chodzenie przy nodze uważa za wielkie nudy Cool

. A ja myśliwych ,delikatnie mówiąc, nie lubię....

ewa_bedli · Dołączył: 29 Wrz 2009 Posty: 654 Przeczytał: 0 tematów

ale burza,

chodziło mi tylko o to by u ras wyhodowanych do pracy(różnej) wciąż utrzymywać pasję i chęć do pracy do czego właśnie służą choćby próby polowe, konkursy, zawody. W niektórych krajach np. zeby zdobyć championat w takiej rasie należy mieć uzytkowość( a nawet wystawiac psa w kl uzytkowej) i tyle. Problem jest gdy pies nie nadaje sie do pracy(np. boi sie strzałów itp), ale czy to na prawde taki problem dla własciciela trochę psiaka wyszkolić a potem zgłosić sie chocby na jedne konkursy, gdzie wystarczy naprawdę niewiele aby dostać dyplom III-go stopnia

. Uwierzcie mi dla psa to wspaniała zabawa( pewnie lepsza od wystawy psów). Po otrzymaniu dyplomu pies moze do końca zycia wylegiwać sie na kanapie, wcale nie trzeba co tydzień ganiać np. po lesie

magnitudo

magnitudo

i jeszcze wtrącę jedno odnośnie użytkowości Wink

dzisiaj w naszych warunkach koń do pracy w polu też nie jest potrzebny Wink

ciekawe czy koniarzom też zależałoby na utrzymywanie tego rodzaju użytkowości , hodowcom kotów na selekcji w kierunku łapania myszy Very Happy

świat idzie do przodu i ludzie mają inne potrzeby niż 50 lat temu i dlatego też zmieniają się ich potrzeby względem psów, kotów, koni i wydaje mi się bardziej słuszne zaspakajanie potrzeb większości niż jakiegoś niewielkiego procenta pasjonatów (do tego w różnych dziedzinach) bo oni sobie doskonale poradzą, a ta większość ma dostać takiego, potocznie mówiąc "kanapowca" Cool

herba

zadziorny

Bo jednak welshe i airedale, mimo podobnego umaszczenia, znacznie różnią się charakterami Rolling Eyes

korkowa

ewa_bedli · Dołączył: 29 Wrz 2009 Posty: 654 Przeczytał: 0 tematów

ale trochę odeszliśmy od tematu przewodniego-nadprodukcji psów. Niestety jest to duży problem. Jak sami zauważyliście schroniska pękają w szwach, a psów wciąż przybywa. Pomijając ogromną ilość produkowanych tzw "rasowych psów bez rodowodu"(szczególnie popularnych ras), także psów z rodowodem produkowanych jest mnóstwo i nikt mi nie powie, ze 100% hodowców faktycznie dba o rozwój i dobro rasy, a nie tylko o kasę. Wiele jest hodowli gdzie hodowcy trzymaja różne rasy(przypadkiem najbardziej chodliwe), a ich miłość do poszczególnych ras dziwnie zmienia sie wraz z modą. W hodowli mają zwykle suki bez żadnych tytułów, wystawy to dla nich strata czasu, a reproduktor im bliżej, tym lepiej. Przy doborze nie zwracaja uwagi na wady genetyczne, choroby dziedziczne itp- liczy sie tylko zysk. Suka ma 2 mioty w roku( jeden z papierami, drugi bez)

Niestety tacy hodowcy bardzo psują nam renomę, więc może wreszcie trzeba coś z tym zrobić, a nie ciągle obniżać kryteria hodowlane