BORDER TERRIER

AleksandraAlicja

No to może napiszę, jakiego psa szukam: twardego psychicznie (który jak oberwie zabawką, to nawet nie zróci uwagi; rozumiecie- jeżeli podczas zabawy urwiesz mu nogę, to on dalej się będzie bawił Twisted Evil

), mega-zabawkowego, chętnego do nauki (takiego, który będzie bardziej chciał ode mnie), łatwo się szkolącego (choć wcale mi nie przeszkadza psi indywidualizm- ślepe posłuszeństwo w typie ONa nie musi być). Ja wiem, ze to wszystko pasuje do prawie każdego teriera, ale ja jestem z natury leniwa i nie lubię sobie utrudniać życia- a praca z terierem ogarniętym pasją np. pogoni jest bardzo ciężka. Dlatego zawsze wydawało mi się, że terier to nie dla mnie, tylko owczarek. Bo owczar skupia się bardziej na panu niż otoczeniu, a terier Rolling Eyes

? Tu nora, tam zapach sarny... Ja wiem, że u każdego psa nad ignorowaniem np. tropów trzeba popracować- znam malinkę, która jak pójdzie śladem, to można sobie wołać! Tak więc nie jest to tylko problem psów myśliwskich, ale jednak u terierów ten instynkt jest mocniej rozwinięty. Kiedyś rozmawiałam z hodowczynią bodajże JRT i ona mi powiedziała, że z tym psem nigdy do końca nie osiągnę np. 100% wracania na wołanie. Zresztą widziałam jednego na zawodach, gdzie nie mógł wystartować we frisbee, bo był zbyt rozkojarzony na WROGACH Guy with axe

Ja chcę psa, który dla piłeczki oślepnie i ogłuchnie na wszystko inne- a że nawet wśród psów myśliwskich są rasy, z którymi da się to osiągnąć wiem na przykładzie GP Uny.

nitencja

Hihi AleksandroAlicjo takie rzeczy to tylko w erze hihi . Hmmmmm z tego co piszesz to ja bym radzila airedale terriera

AleksandraAlicja

tia, wiem, żem nieco wymagająca Very Happy

Ale po latach brania tego, co dają (czytaj: kundle; skąd inąd miałam do nich szczęście, bo choć każdy ma/miał jakieś problemy, to żadnego bym nie wymieniła Cool

) chciałabym wreszcie wybrać sobie idealnego psa, a nie gdybać: "gdyby wziąć "twardość" Zupy, dodać do tego zapatrzenie w panią Tolki oraz posłuszeństwo Tekli, to miałabym psa idealnego Laughing

" . Bo skoro nie będę mogła dopasować pod siebie żadnej psiej rasy, to chyba znowu wezmę kundla Rolling Eyes

Ja wiem, że nigdy żaden pies nie będzie mi odpowiadał w 100%, ale chociaż w 95%... (np. taka moja Tekla pasuje mi gdzieś w 70%- ale jest za miętka psychicznie i trochę za spokojna; Zupa- to też z 70%, tylko że dysplazja i czasami lękliwość, choć stwarza pozory strasznej dominantki Twisted Evil

)

Gość

Mój walijczyk jest właśnie taki - jak ma piłkę w zasięgu zębów to nie interesują go gonitwy kolegów na placu (wczoraj 2 molosy przegalopowały mu tuż koło pyska), na widok piłki sam, z własnej woli, odchodzi od suki z cieczką. Myślę, że dobrze wychowany, zsocjalizowany walijczyk jest wart rozważenia.
To szybki pies, chętny do współpracy, pojętny, inteligentny, z poczuciem humoru, a gabarytowo dostosowany do mieszkań w mieście. No i nie zapatrzony jak owczar - jak najbardziej ma własne zdanie.
Jak dla mnie - ideał Very Happy

Gosia_i_Luka

Mój ulubiony temat, który z Olą wałkowałyśmy już nie raz, bo mamy baaardzo podobne wymagania co do psa, z tym że ja mam większe ciśnienie na sport w sensie zawodów itp. , no i cały czas marzy mi się ratownictwo przede wszystkim. Jeśli chodzi o terriera, to moje zdanie Ola zna, chociaż ogranicza się ono głównie do Ludwikosa, a on jest jednak jakby ciut inny. Wink

Chociaż z ręką na sercu mogę przyznać, że Deryś (walijczyk Ali) jest baaardzo fajowy! Ali pracowała nad nim od samego początku i wyrósł jej psiak naprawdę satysfakcjonujący "szkoleniowo".
Niestety porównania z innymi welshami nie mam, bo bliżej znam tylko Derysia. Rolling Eyes

Dla mnie minus bardzo znaczący - rozmiar. Deryl i tak jak na welsha jest duży, ale dla mnie wciąż za mały - ja wreszcie chcę mieć psa, któremu podam smakola czy zapnę smycz nie schylając się Very Happy

i tego się trzymam kurczowo przy wyborze. Laughing

Ola - jakby co, Deryś jest już reproduktorem. Cool

Gdybym chciała welsha, nie wahałabym się, po jakim tatusiu. Laughing

Gość

Gosiu, dziękuję Ci, dobra kobieto, za tyle pochwał pod adresem Deryla Very Happy

Ale to prawda co napisałaś, włożyłam w tego psiaka na początku trochę wysiłku i bardzo mi się to opłaciło. Teraz odcinam tylko kupony Very Happy

Dla mnie gabaryty psa są również ważne, ale patrzę na to z innego punktu widzenia. Mieszkam w centrum miasta, w bloku, na 2 piętrze. Miałam poprzednio chorego walijczyka, którego musiałam znosić i wnosić po schodach na rękach kilkanaście razy na dobę - brał sterydy i pił jak smok wawelski, a później musiał to wylewać. Sam nie miał już siły chodzić po schodach. Dałam radę. A moja sąsiadka z klatki obok nie dała rady wychodzić ze swoim sznaucerem olbrzymem i w efekcie pies przez tydzień nie załatwił swoich potrzeb (nie mówię o sikaniu), no bo w domu takich rzeczy się nie robi. Na szczęście nie odbiło się to na nim jakoś niekorzystnie długofalowo. O takich rzeczach też trzeba myśleć i przewidywać, niestety.

Gość

Zdaje się, że walnęłyśmy niezłego off'a - proszę o przesunięcie tej rozmowy do odpowiedniego tematu Smile

Gosia_i_Luka

Wiem, wiem, gadałyśmy już o tym kiedyś. Dlatego nie wezmę sobie np. beaucerona, chociaż baaardzo mi się podobają, ale to już cielaczki są. Maksimum dla mnie jest 30kg. Ideał - 25kg. Myślę, że takiego psa jeszcze będę w stanie nieść (choć pewnie nie bez wysiłku, hihi Wink

). Mimo wszystko na szczęście rasy, które rozważam niezbyt często dobijają trzydziechy.
Mi po chartach zostało, że kocham psy wysokie, ale chude. Wink

Benita

Nie wiem co mam Wam napisac o Borderkach. naley je poznac samemu. Ale oczywiscie przypadkowy pies spotkany na wystawie nie odda calej charakterystyki rasy. oprocz tego moze byc nie wychowany albo moze byc bardzo ulozony. natomiast to co moge powiedziec w 100%. Osoby, ktore zakupily 1 Bordera ( a maja lub hoduja inne rasy np. nasz kolega z Forum Jasiu- Kaukaz, foksteriery czy Krzysztof Janicki hodowla Gold Bonzo - Amstaffy, Agata, Mariola itd. ) nie zakonczyly przygody na 1 Borderku. Smiem twierdzic, ze jest to rasa, ktora potrafi urzec. Mimo nie specjalnego wygladu ( czesto okreslane jako kundelki lub nie pies ni wydra) ale maja to cos. Border musi trafic na swojego amatora. to nie jest pies jak np. westi, york , szkot ktore urzekaja uroda lub amstaff na ktore byla rowniez wielka moda. I nigdy takim spem nie bedzie - mam taka nadzieje, bo uchroni rase przed roznymi niebezpiecznymi sytuacjami jak. np rozmnazania dla pieniedzy lub bez rodowodu. Wczoraj bylam ze swoimi maluchami na przegladzie miotu i wyobrazcie sobie , ze od pierwszego mojego miotu Bordera w Warszawie do dnia dzisiejszego to tylko 33 Bordery. zastanawialam sie czy "tylko'' czy ''az''. Biorac pod uwage , ze w Warszawie jest najwiecej hodowli to wydaje mi sie , ze tylko. Ale ciesze sie troche z tego, bo boje sie nie odpowiedzialnych wlascicieli i potem pozostawianych Borderow w schroniskach. A jednak, gdy sa jeszcze tak malo rozmnazane latwiej dotrzec do wlascicela. Np. zadzwonil do mnie facet jakis czas temu, ze znalazl Borderka pod Warszawa. Podal okolicznosci i miejsce i juz wiedzialam kogo sunia jest. Tak samo w porannym programie ķawa czy herbata" pokazano Borderka , ktory zostal dowieziony do schroniska i tez od razu poczta pantoflowa wiedzielismy kogo powiadomic, ze pies sie znalazl. Oczywiscie trafienie do schroniska bylo zlosliwoscia sasiada, bo sunia jest bardzo ufna i mloda i tylko oddalila sie od zabudowania domu na chwile ( dom w lesie ). I w ten sposob mozemy sobie jeszcze pomagac. Oczywiscie , gdy pieskow bedzie wiecej i takich sytuacji to trudniej nam bedzie na szybka indentyfikacje. Moze sie myle, ale na razie zdaje to egzamin .

zach

AleksandraAlicja

ibolya

AleksandroAlicjo ja powtórzę za Ali, piesek, którego opisujesz to welsz!!!!! na 100%% Spróbuj, a się przekonasz.
Ja o swoim mogę napisać to samo, co Ali o swoim Derysiu, absolutnie oddany właścicielowi, piłeczka to najważniejsza rzecz na świecie, absolutny gantleman, myśle, że zrozumiesz o co mi chodzi, no i rzecz dla mnie najważniejsza, pies mający swoje zdanie!!
Pies, po którym widać, że myśli a nie tylko wykonuje ślepo komendy.
Mojemu Bodrysiowi daaaaleeko do Derylka Ali, jeśli chodzi o wyszkolenie, ale cała reszta się zgadza w 100%.

jaszczurka · Dołączył: 28 Lut 2007 Posty: 46 Przeczytał: 0 tematów

Witam po dlugiej przerwie. Stanowoczo zaprzeczam jakoby moja suka byla za gruba dbam o jej linie. Dostaje wydzielona porcje dzienna suchej karmy rano i je sobie to zwykle w dwoch ratach. Jezdzimy z nia na rowery. Wazy teraz prawie 8kg.

AleksandraAlicja, ja mysle, ze kazdy pies jest inny. Zawsze czytalam, ze teriery maja swira na punkcie pilki a Abra ma w nosie pilke - zabawki tak, ale tylko w domu. Moje wielokrotne proby z aportem na dworze nic nie daly, zaraz sie nudzi, wszystko jest ciekawsze. Nie przejawia instynktu mysliwskiego i pogoni! Ma zlote serce, kocha kazdego zwierzaka na nic nie probuje polowac (pewnie ma takie poglady jak ja hehe). W lesie chodzi po sciezkach. W domu przyjazni sie ze szczurem a teraz mamy mala kicie, ktora traktuje jak swojego szczeniaczka, jest baaardzo wyrozumiala. I generalnie dosc spokojna, w domu grzeczna. Ma teraz 15 miesiecy i jest juz duzo spokojniejsza i wiecej spi. Niestety nie mielismy jeszcze mozliwosci sprobowaz z nia agility (duzo pracy no i pieniazki) ale mysle, ze byloby dobrze jak probowalam cos chocby w parku na przeszkodach to od razu robila jakby miala to we krwi (i pewnie ma po dziadku). Mysle, ze teriery sie super nadaja do tego sportu. Na swiatowce w Poznaniu widzialam tez kerry blue ktory pieknie cwiczyl na pokazie posluszenstwa.