Jak to jest mieć dwa psy?

zadziorny

To jeszcze nic

. Jak TZ woła z kuchni: "Piotr, obiad", to oczywiście pierwsze meldują się dwa kudłate "Piotry" Very Happy

sylwia k · Dołączył: 22 Mar 2010 Posty: 189 Przeczytał: 0 tematów Skąd: ok wawy

coztego · Gość

magnitudo

herba

falka

U nas działa bezpośrednie pytanie "damy?" tudzież "głodna?" oraz "muszę coś zjeść" co zdaniem Aili znaczy "już Ci coś daję prosto do paszczy". Nie da się sprawdzić zawołania "obiad" bo nas za mało.
Ale tak wracając do tytułu tematu... to jest strasznie dziwne mieszkać z dwoma psami, a potem już tylko z jednym, swoim. Dziwne, niepojęte, smutne w jakiś sposób. I cichsze. I nie przyłazi drugi pies, jak sobie pójdzie pierwszy dopieszczony.
STRASZNE.
Nie wolno mieć dwóch psów a potem już tylko jednego NieOK

albo skończy się na tym, że się nieświadomie planuje swoje życie tak, by codzienność pozwalała na samodzielną opiekę nad dwoma.
Albo się zacznie rozważać chociaż kota... Byle było osiem łap.
Ostrzegam Razz

Flaire

zadziorny

Kira-Mila

Mieć dwa psy Very Happy

obowiązek większy, ale też weselej temu pierwszemu. a mieć 3 psy Very Happy

to dopiero "jazda" Shocked

Każdy inny mimo tej samej rasy-tak jest u mnie. Jest różnica w zachowaniu Mliy chowanej od szczeniaka i dwóch adopcyjnych. Jest głośno itd..., ale uwielbiam te chwile wieczorem siadam sobie w kuchni i tulę, miziam na "6" rąk moje rude ryjki. Nie wyobrażam sobie posiadania jednego psa.

falka

Khola

Od piątku biję się z myślami, ale jednak sama nie dam rady, pomocy!!!
Słuchajcie, potrzebuję argumentów PRZECIWKO drugiemu psu!
Niby od dawna już wiem że chcę dwa psy i że to jedyna możliwa opcja, ale po przeczytaniu (kilkukrotnym Very Happy

) całego tematu już wiem dlaczego powinnam wstrzymac się z tym pomysłem kilka lat (Kholusia ma teraz 17 miesięcy).
No i do piątku wszystko było jasne i oczywiste.
A w piatek spotkałyśmy na spacerku cudną dziewczynkę - mała wpakowała mi się z marszu dupką na kolanka (jakbysmy się znały od lat), wycałowała mnie, wyiskała mi włosy igeiłakmi w paszczy, ponownie wycałowała i pognała za Kholunią, z którą uroczo bawiły się patyczkiem! Wymiękłam! Dodatkowo okazało się że maluch nie ma domku, bo domek sie rozmyslił i nie przyjechał po dziecko, że po znajomości to za pół ceny i na raty bo ma juz 4 miesiące i powinna znaleść domek a u nas by jej było dobrze, że raty płatne nie od razu tytlko jak nam będzie wygodnie... ehhhh!
POMOCY!!!!!!!!
Potrzebuję szybko negatywów!!!!
ja wymyśliłam tylko dwa:
1. między dziewczynkami jest tylko 13 m-cy różnicy wiekowej...
2. dwie sunie w domu to 4 cieczki w roku.... (właśnie przerabiamy Kholusiną i obce burki odprowadzają nas pod sama klatkę z maślanymi oczami i głupimi usmiechami na pyskach a na moje tupanie reagują machaniem ogona!!! Evil or Very Mad

)

no i na upartego 3. powód, mianowicie mała to nie terrier... Rolling Eyes

Wermont

Khola, jeżeli masz warunki mieszkaniowe na posiadanie 2 psów i wszyscy domownicy się zgadzają to niestety, ale nie ma "przeciw"...

Tilia

zawsze pozostaje argument finansowy...

innych niestety nie znam Cool

bo sama jestem zdania, że w większości przypadków dwa psy czują się o wiele lepiej niż pies solo Twisted Evil

a możesz zdradzić rąbka tajemnicy jakiej rasy to cudne maleństwo?

asher · Gość

Khola, ja się trochę odetnę od hurraoptymizmu... Moje burki były w podobnym wieku (Sabinki wiek określany na oko). Tej samej rasy, bo Sabinka była owczarkiem niemiecki, a Boogie jest onkopodobny - więc podobne tempo starzenia się.
Jak były w miarę młode, to było super. Ale jak się zestarzały... Powiem ci, NIGDY WIĘCEJ dwóch psów w podobnym wieku.

Po pierwsze i mniej ważne - kasa. Wiadomo, że dwa psy, to zazwyczaj większe wydatki na weterynarza, ale za ich młodości jakoś się to zwykle przeplata, raz jest się u weterynarza z jednym psem, raz z drugim, więc wydatki da się udźwignąć.
Na starość, niestety, zazwyczaj idzie się do weterynarza z obydwoma psami na raz. I np. w tym samym czasie trzeba zrobić obu psom operacje... Pomijając koszty, to i logistycznie jest trudne do przeprowadzenia...

Po drugie i dużo ważniejsze - emocje. Ciężko opisać co się czuje, kiedy oba psy się starzeją, oba chorują, a potem jeden odchodzi i wie się, że drugi niebawem podąży za nim...
Ja już nigdy więcej nie chcę tego przeżywać.

Khola